دفتر نشر و تولید آثار فرهنگی امین اله بخشی مشکول دانش آموخته دانشگاه های علامه طباطبایی تهران ودانشگاه قم خبر داد امین اله بخشی مشکول به مناسبت درگذشت استاد دکتر حاکمی والا بیانیه مهمی صادر کرد.متن بیانیه به شرح زیر است.
بسم الله الرحمان الرحیم
انّا لله وانا الیه راجعون
استاد دکتر اسماعیل حاکمی والا به دنبال یک بیماری سر درنقاب خاک کشید وجان به جان آفرین تسلیم نمود وخانواده فرهنگیان این دیار را به اندوه نشاند.حاکمی والا عضو خانواده ای از خانواده های شعر فارسی است که در آن خانواده ،حرمت خرد و اخلاق وشرف انسانی ،اساس ارزش ها را تشکیل می دهد.خانواده فردوسی،سعدی،ناصر خسرو ،نظامی،نیما و.....هروقت جامعه ایرانی به یأس وسستی ودلمردگی وافسردگی دچار آید به دلیل آن است که از قلمرو نفوذ این خانواده خود را بر کنار می دارد.وهرگاه که روی در ساختن ،شکوفایی ورشد فرهنگی داشته باشد،ناگزیر،خود را به پناهگاه این خانواده هنری می رساند.
این خانواده فرهنگی با یک خانواده بزرگ دیگر ،رقابت ودر عین حال ،خویشاوندی دارد ؛خانواده سنایی وعطار ومولوی که فرزند مشترکشان حافظ است.به ضرس قاطع می توان گفت ،فرهنگ ادب وهنر ایرانی شکوفایی ،تعالی ورشد خلاقیت خود رادر پرتو رقابت این دو خانواده می داند ومعیار سلامت وسرزندگی ونشاط جامعه مارا ؛در طول تاریخ ،باید از رهگذر نزدیکی ودوری به این دو خانواده جست.حاکمی از تبار چنین خانواده ای است که در طول حیات خود خدمات ارزنده ای به این دیار نمود.حاکمی ضمن اینکه معلمی عاشق بود در سایر آثار هنری نیز دستی داشت.شعر نیز می سرود وخط خوبی هم داشت.ومن که در طول دوران بیماری او به دلیل گرفتاری های روزمره نتوانستم به عیادت ایشان بروم انگشت به دندان می گزم. در این سال های گذشته ما تعدادی از معلمان واعضای این خاندان را از دست داده ایم.دکتر سادات ناصری،دکتر سید جعفر شهیدی،دکتر ید اله شکری،دکتر حسن احمدی ودکتر بهمن سرکاراتی،دکتر غلامحسین یوسفی ودکتر عبد الحسین زرین کوب ودکتر ذبیح اله صفا.معلمان غیرتمندی که در آسمان ادب ایران درخشیدند وسپس عاشقانه ولبیک گویان به دیدار معشوق شتافتند.آیا واقعا آنان مرده اند.اگر مرده بودند چگونه می توانستیم ما از آنان سخن به میان آوریم واجتماعاتی را در غیبت آنان تشکیل دهیم.اینان به راستی رند های عصر خود بودند و:
زمانه افسر رندی نداد جز به کسی که سر فرازی عالم در این کله دانست.
کلمات کلیدی:
